ฟังดนตรีเถิดชื่นใจ


         ตั้งชื่อบล็อกไว้ว่า "ฟังดนตรีเถิดชื่นใจ" ด้วยเหตุผลต้องการเขียนเล่าเรื่องเพลงที่ชอบพร้อมลงเพลง
ไปด้วย แต่ยังไม่ได้เล่าที่ไปที่มา และลงเพลงที่เกี่ยวกับชื่อบล็อกเลย 

         ชื่อบล็อก มาจากบทพระราชนิพนธ์แปล ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว  จากต้นฉบับของ วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์ ซึ่งเนื้อความเกี่ยวข้องกับการฟังดนตรี และต่อมาคุณสง่า อารัมภีร์ ได้ประพันธ์ทำนองในชื่อเพลง "ฟังดนตรีเถิดชื่นใจ"   

เพลง ฟังดนตรีเถิดชื่นใจ

เนื้อร้อง  :  พระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทำนอง   :  สง่า  อารัมภีร์
ขับร้อง   :  อิสริยา  คูประเสริฐ

          ชนใดไม่มีดนตรีกาล                    ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ                  เขานั้นเหมาะคิดขบถอัปลักษณ์
ฤาอุบายมุ่งร้ายฉมังนัก                           มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี
และดวงใจย่อมดำสกปรก                       ราวนรกชนกล่าวมานี่
ไม่ควรใครไว้ใจในโลกนี้                         เจ้าจง"ฟังดนตรีเถิดชื่นใจ"

☺😊😀😁😃😄

ขอบคุณ YouTube และ Google


ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ยะวา

รูปภาพ
เพลง ยะวา เวอร์ชั่น ชัยภัค ภัทรจินดา เพลงยะวา (หรือเพลงชวา) มาจากชุดเพลงยะวาใหม่ (หรือชวา หรือบูเซ็นช็อก) ซึ่งเป็นเพลงที่หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง พ.ศ. ๒๔๒๔ - พ.ศ. ๒๔๙๗) แต่งขึ้นโดยดัดแปลงทำนองมาจากเพลงของชวา (เกาะชวาของอินโดนีเซียในปัจจุบัน) ยะวาเป็นชื่อเดิมของชวาซึ่งเป็นเกาะอันเป็นที่ตั้งเมืองหลวงของอินโดนีเซียปัจจุบัน ส่วนบูเซ็นช็อกเป็นชื่อของพระราชวังที่ใช้ต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองของชวา หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) ได้จดจำทำนองเพลงนี้มาจากเกาะชวา เมื่อครั้งตามเสด็จพระราชปิตุลาบรมพงศาภิมุข เจ้าฟ้าภาณุรังสีสว่างวงศ์ กรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดช ไปเกาะชวา เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๐ จึงนำมาดัดแปลงเป็น เพลงไทย ซึ่งนิยมใช้เป็นเพลงโหมโรงของวงอังกะลุงซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่ หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) ได้ปรับปรุงดัดแปลงจากเครื่องดนตรีของชวาเช่นเดียวกัน เพลงนี้มีท่วงทำนองเร้าใจให้เกิดความคึกคัก แบ่งเป็น ๓ ตอน คือ บูเซ็นซอค ยะวาใหม่ และสะมารัง บรรเลงโดย  อ. ชัยภัค  ภัทรจินดา ขอบคุณ  Youtube และ Google
อ่านเพิ่มเติม

เหมยฮัว

รูปภาพ
วันที่ ๒๙ มกราคม เป็นวันคล้ายวันเกิดของ เติ้ง ลี่จวิน  หรือ  เทเรซา เติ้ง   นักร้องเพลงจีนสากลชื่อดังผู้ล่วงลับชาวไต้หวัน  เสียงและเพลงของเธอเป็นที่จดจำทั่วทั้ง เอเชียตะวันออก และในหมู่ ชาวจีน ทั้งใน ประเทศจีน   ไต้หวัน  และ ชาวจีนโพ้นทะเล ทั่วโลก จนมีคำกล่าวว่า "มี ชาวจีน อยู่ที่ไหน ก็จะได้ยินเพลงของเติ้ง ลี่จวินที่นั่น" นอกจากนี้ เพลงของเธอยังเป็นที่รู้จักในหมู่ชาว ญี่ปุ่น  ชาว เกาหลี  ชาว ไทย  ชาว เวียดนาม ชาว มาเลเซีย  และชาว อินโดนีเซีย จำนวนมากเช่นกัน เพลง "เหมยฮัว" ซึ่งแปลว่า ดอกเหมย เป็นเพลงที่ไพเราะเพลงหนึ่งของเธอ ประพันธ์โดย หลิว จยาชัง  เหมยฮวา หรือดอกเหมยนั้น เป็นดอกไม้ที่ได้รับความสำคัญยิ่งในหมู่ชาวจีน ได้รับการขนานนามว่าเป็น สามสหายแห่งเหมันต์ฤดู ร่วมกับ ต้นสนและต้นไผ่ เพราะทั้ง  สน ไผ่  และ เหมย  ล้วนชูช่อเบ่งบานต้านทานอากาศหนาวเหน็บของแผ่นดินจีนได้อย่างดี จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของความเข้มแข้ง พากเพียร อดทน ที่มักปรากฏอยู่เสมอในงานศิลปะของจีน ทั้งในงานเขียน บทเพลง บทกวี  ************* ...
อ่านเพิ่มเติม